Coöperatief ondernemen is niet het stuur loslaten.

Ingrid Verduyn is een sociaal geïnspireerde onderneemster in de uitzendsector, vroeger bij Plus Uitzendkrachten, nu bij WaW (We and Work cvba).

Ingrid, hoe beschrijf je je onderneming?

WaW is een werknemerscoöperatie die actief is in interim, werving en selectie, projectsourcing, outplacement, coaching en HR-advies. Onze doelstelling is de wereld te verbeteren door mensen kansen te geven op werk dat bij hen past. Dergelijk werk creëert waarde, niet in het minst eigenwaarde.

Wat was jouw grondmotivering om dit project op te starten ?

Paul Gréant en ikzelf zijn niet aan ons proefstuk wat betreft ondernemen. Zelf startte ik in 1998 Plus Uitzendkrachten op, een nv met een financieel-economische doelstelling die mooi in evenwicht bleef met haar maatschappelijke rol. De structuur van een nv bleek achteraf een regelrechte bedreiging voor de sociale identiteit van de onderneming. Drie van de vier aandeelhouders beslisten op een bepaald moment om de onderneming te verkopen. Dat was niet tegen te houden en luidde meteen ook het einde van de mooie principes in. Mijn ontgoocheling was groot maar het vuur bleef branden. In de rol van arbeidsbemiddelaar kan je immers ontzettend veel goeds doen. Je kunt kansen creëren voor iedereen, ook voor die werkzoekenden die bij wijze van spreken meer kasseien dan diamanten in hun rugzak hebben zitten. Op dat vlak vonden Paul en ik elkaar. Paul Gréant is ook ondernemer. We delen de passie om via onze vennootschap de wereld te verbeteren.

Hoe wil je dat aanpakken bij WaW?

Er is nood aan spelers die de roeping hebben om iets te doen aan de paradox van de arbeidsmarkt. Die paradox bestaat enerzijds uit een enorme groep mensen die niet aan de bak komt. En anderzijds is er het grote aantal vacatures dat niet ingevuld geraakt. De paradox blijft bestaan omdat iedereen er op dezelfde manier naar blijft turen. We and Work wil anders kijken naar kandidaten en werknemers. We kijken vooral naar de natuurlijke aanleg, de motivatie en het talent van mensen. En talent is niet enkel aanwezig bij de hoog opgeleide, ervaren en toch nog jeugdige, mannelijke werknemer! We maken talent zichtbaar via onze Talentscan, gebaseerd op de KernTalentenmethode. Die brengt op een eenvoudige en snelle manier kerntalenten van een kandidaat accuraat in kaart Die kerntalenten toetsen we af aan het profiel en de competenties die onze klanten zoeken. We zijn ervan overtuigd dat werk dat aansluit bij de talenten en drijfveren van de mens, het verschil maakt.

Waarom koos je specifiek voor jouw project?

Die vraag heeft voor mij twee luiken: enerzijds de keuze voor de activiteit, anderzijds de keuze voor de vennootschapsstructuur. De keuze voor de activiteit ligt voor de hand. Ik begon mijn loopbaan in de werksector eind jaren ’80. Geen seconde heb ik me er verveeld. Op het kruispunt van werkgevers en werknemers werken en voor alle partijen steeds de beste oplossingen vinden, dat is mijn passie. Een werknemerscoöperatie leek me een ideale ondernemingsstructuur: samen hard werken en samen de vruchten plukken. En dat met een idealistische missie en visie, maar toch met de voeten op de grond.

Wat denk je dat de fundamenten zijn voor het succes dat het project nu al kent?

Het grootste voordeel is de dynamiek. Onze onderneming trekt ondernemers aan. Mensen die mee aan de kar willen trekken, die betrokken zijn op alle vlakken. Ook financieel. Het is ‘onze’ onderneming waar ieder zijn rol in speelt. Een ander belangrijk voordeel is de duurzaamheid van de onderneming. Het voorbestaan ervan wordt gegarandeerd door de bedrijfsstatuten. Aandelen kunnen niet zomaar verhandeld worden, er is een consensus nodig. Wij startten met onze coöperatie in februari 2015. Ondertussen zijn we met 13 en al onze medewerkers werden partners. Het bijzondere aan onze coöperatie is dat wij werken met het principe ‘1 hoofd 1 stem’. Daardoor zijn Paul en ik, die voor het startkapitaal zorgden, nu reeds onze meerderheid kwijt. Als we met vrienden en kennissen spreken over deze structuur horen we heel vaak: ‘Ik zou toch zelf de touwtjes in handen willen houden!’. Wij hebben de touwtjes bewust uit handen gegeven omdat we geloven in co-creatief ondernemen. We geloven dat 8 mensen meer weten dan 2. We geloven ook dat het niet perse de meest kapitaalkrachtigen zijn die de beste ideeën hebben. Democratische beslissingen nemen op elk niveau van de onderneming is onwerkbaar. Maar de belangrijke zaken worden wel gestemd, zoals de samenstelling van de Raad van Bestuur of de investeringen. Dat heeft heel wat consequenties: als ondernemer doen we niet zomaar ons goesting. Wanneer Paul en ik een plan hebben, moeten we het heel goed uitleggen aan alle partners. Als we dan nog geen akkoord krijgen, is het misschien geen goed plan. Onze partners staan immers met hun voeten in de markt en staan het dichtst bij de klanten en kandidaten. Mensen kijken wel eens raar op en maken de bedenking ‘Hoe kan je het stuur van je onderneming zomaar loslaten?’ Ik denk niet dat we het stuur loslaten. We zijn wel met meer om te sturen, de weg te wijzen, het pad te verkennen, voor te bereiden, etc. Als coöperatie trekken we fantastische partners aan. Ze geloven in de zaak en gaan ervoor. Zonder hun professionalisme en ervaring, stonden we nergens. Als ondernemer wil ik vooral dat het goed gaat met onze partners. Als zij helemaal hun draai hebben gevonden en gelukkig zijn met wat ze doen, zal de rest wel volgen.

Wat zal er finaal toe doen om het project verder open te laten bloeien? Wat zijn de uitdagingen waar je al op botste?

Alles zal staan of vallen met de manier waarop we de inspraak effectief organiseren. Dat is geen makkelijke taak. Aanvankelijk dachten partners dat ze over alles mee moesten beslissen, wat uiteraard niet kan. Dat is onwerkbaar. Maar over de belangrijke zaken moeten ze mee beslissen. Wat vergt dat van jou? Hier moet ik veel over nadenken en nadenken doe ik door te praten met onze partners. Zij zeggen wat telt, wat de verwachtingen en gevoeligheden zijn. Eigenlijk is er niets wat ik liever doe. Maar de dagelijkse taken dringen zich op. Als startupper moet je ongeveer alles zelf doen. Het eeuwige gevecht tussen wat belangrijk en dringend is, dus. Welke weerstanden, emoties, verschillen in visie, onenigheden en zelfs conflicten kunnen er spelen? Wie wat wanneer beslist, is voor ons een leerproces. Niet iedereen kan over alles beslissen. Voor aanwervingen hebben we inspraak georganiseerd. Voor het loonbeleid tot eind 2016 niet. Dat heeft voor problemen gezorgd. Dat hebben we opgelost door te luisteren, te verduidelijken.

Welke vaardigheden heb je nodig om daar doeltreffend mee om te gaan?

Communicatie is alles. De essentie van communicatie is luisteren. En dat vraagt aanwezigheid en tijd, allebei schaars. Echt begrijpen wat de ander beleeft, verlangt en verontrust, dat is empathie en dat helpt bij alles.

Waarmee maak jij persoonlijk het verschil?

Ik probeer vooral mezelf te zijn. Beter kan ik niet.

Wat heeft het jou al bijgebracht, persoonlijk en professioneel ?

Veel plezier. En trots dat het lukt. Persoonlijk ben ik vooral gelukkig met het feit dat het mogelijk is om idealistisch te ondernemen.

Wat is jouw ultieme droom?

Ik wil graag een voorbeeld realiseren van hoe je op een positieve en duurzame manier kan ondernemen. Ik wil laten zien aan de jeugd dat er hoop is. Dat niet alles cynisch is. Dat niet iedereen altijd en alleen maar bezig is met geld verdienen. Het gaat om ‘zijn’, niet om ‘hebben’. Ik hoop dat er jonge ondernemers opstaan die, zoals wij, gaan voor hun passie en idealen. Dat ze erop vertrouwen dat het streven naar hun eigen, innerlijke excellentie uitdagend maar voldoende is om te slagen. En een mens wordt maar echt een mens in relatie met anderen. Een samenwerkende vennootschap kan veel oplossen.

Verschenen in de Blog van Jan Bossuyt van februari 2017: Interview met Ingrid Verduyn (WaW)

Ook interessant voor u

Meer Vacatures

In de kijker